Zondag 09 augustus, de weersvoorspellingen waren fantastisch voor een ritje vanuit Zoetermeer naar Zandvoort. Het was voor ondergetekende al lang geleden dat hij in Zoetermeer en omgeving gefietst had en Ed was er nog nooit geweest op de fiets. Alle redenen om weer eens af te reizen naar de Randstad. Marcel speelde deze keer voor gastheer en we hadden zo rond 09:30 afgesproken voor de koffie. Vandaag zou de groep uit 7 man bestaan. Duncan zou in eerste instantie in Lisse aansluiten, maar ging op de fiets naar Oud Beijerland voor familiebezoek. En dus waren aanwezig Roy, Wim, Ed, Laurens, Johan, Marcel en ondergetekende. Mooi clubje hardrijders bij elkaar, al kan dit natuurlijk van mij niet gezegd worden. Zo rond 09:30 was iedereen aanwezig, effe praten en daarna op de fiets.

Marcel had voorgesteld om voor de eerste helft 2 koprijders aan te stellen en het tempo zo rond de 30 km/h te houden. Nou, van die koprijders kwam niks terecht en na een halve kilometer reden we al 35 ....!! Geen warming-up dus, en daar had ik eventjes last van. Dat zou zichzelf oplossen, want Marcel hanteerde gewoon de tactiek van Peter en reed gewoon 30 door. Voor mij een prima tempo om in mijn ritme te komen.

De route had ik al meermalen gereden, al moet ik erbij zeggen dat het laatste stuk voor Zandvoort mij toch nog onbekend was. Meestal reden we naar het Kopje van Bloemendaal en daarna koffiedrinken in Bloemendaal aan Zee. De koffiestop hielden we bij restaurant De Ruige Hoek, uiteraard met appeltaart. Vandaag was ik de enige die slagroom erop wilde, zou de rest aan de lijn zijn??

Na de koffie weer een klein stukje terugrijden om de route weer op te pakken langs de Leidsche trekvaart richting Zandvoort. Daar kwamen we op een stuk waar ik nog nooit geweest was, en ik begrijp wel waarom. Iedere 500 meter stonden er hekken opgesteld die de snelheid er behoorlijk uithaalde. Niet leuk voor racefietsers.

Uiteindelijk bereikten we de boulevard van Zandvoort en daar stopten we nog een paar minuten om wat voedsel naar binnen te werken en wat te drinken voordat we de duinen in gingen. De duinen ... je haat ze of je vind ze prachtig! Op doordeweekse dagen vind ik ze prachtig, maar in het weekend kan je er eigenlijk beter niet komen in verband met de drukte. Op zich is dat geeneens zo erg, maar de dagjesmensen hebben het hele fietspad nodig en hebben moeite hun koers te houden. En vlak voor Katwijk ging het dus mis. Wim kwam met een kilometerje of 40 door een flauwe bocht en vond ineens een fietser tegenover zich op zijn weghelft. Hij probeerde nog uit te wijken, maar moest hem toch een beuk met zijn schouder geven. Uiteindelijk lagen ze alletwee op de grond, de tegenligger op het asfalt en Wim gelukkig in het zand. De man had een hoofdwond en hebben we laten liggen tot de ambulance er was. Hij kon op eigen kracht gelukkig in de ambulance stappen. Win mankeerde niks, op een klein schaafwondje op z'n knie na.

En een commentaar van mensen die voorbij kwamen!! Ze hadden geen flauw idee hoe het gebeurd was, maar 'wij' waren bij voorbaat schuldig. En deze keer lag de schuld toch echt bij een ander. Gelukkig had een vrouw gezien hoe het gebeurd was en legde een (voor Wim ontlastende) verklaring af tegen de politie. Toch wel netjes van die vrouw.

De goede stemming was er na dit voorval wel uit en er werd gekozen voor de kortste weg naar huis, mede uit veiligheidsoverwegingen. Uiteindelijk maakte dit niet zoveel uit, want het was overal druk op de weg. Bij geitenboerderij Het Geertje bij Zoetermeer ging het bijna nog een keer foute door het gestuntel van automobilisten. Het vooroordeel van mannen betreffende de rijkunsten van de andere sexe werd weer eens bevestigd. Op zaterdag had Marcel ook al zo'n ervaring gehad en dat bleek achteraf de vrouw van Laurens geweest te zijn.

Achteraf een prachtige rit, met een klein smetje. Volgende keer beter zullen we maar zeggen. Bedank gasten voor de prachtige rit en tot de volgende keer maar weer. Dat zal wel een ritje op de Veluwe worden, als afsluiter van het racefiets seizoen.