Ieder jaar organiseert het bedrijf waar ik werk (DSM) een fietstocht voor het eigen personeel en het personeel van contractors. Ik heb mijzelf dit jaar opgegeven, net als 1500 (!) anderen en was in de gelegenheid om een introducee mee te nemen. En ja, wie neem je dan mee? De keuze was eigenlijk snel gemaakt, want Marcel is een van de mede initiatiefnemers van het Bikels fietsclubje.

Zaterdag 27 augustus was de grote dag en met Marcel afgesproken dat ik hem zo rond 6 uur op zou komen halen en dan naar Landgraaf zouden rijden, alwaar we de rest van mijn collega's zouden treffen. Aangekomen bij Marcel was alles donker en hij bleek zich verslapen te hebben, iets wat hem eigenlijk nooit gebeurt. Met een half uurtje vertraging konden we de rit aanvangen.

Onderweg bleek de A2 tussen knooppunt Deil en 's-Hertogenbosch afgesloten te zijn en moesten we een omleidingsroute volgen. Er waren er twee, alleen hadden we het veels te druk met praten, dus natuurlijk kozen wij weer de verkeerde route. Om een lang verhaal kort te maken: we zijn via Nijmegen naar Landgraaf gereden en kwamen daar ruim over negenen pas aan. Snel de fietsen afgeladen, omgekleed en op zoek naar de collega's. Helaas bleek Marcel al een lekke voorband te hebben, dus die kon gelijk aan de bak met een nieuwe binnenband.

Om 10:15 stond onze groep van 21 man aan de start, Bastiaan (onze 'baas') werd nog even geinterviewd door de speaker en toen konden we weg voor 105 km.

Van start af werd er gelijk een behoorlijk tempo gereden en viel de groep al gauw uit elkaar. Wij hadden met Marcel, Roy en Duncan afgesproken dat we de rit met z'n viertjes zouden rijden. Na zo'n 20 km stopte Duncan met de mededeling dat hij de rit niet verder zou rijden. Hij is hardloper en moest constateren dat fietsen iets heel anders is dan hardlopen, dus gingen we met z'n drietjes verder. Al gauw kwamen de eerste heuvels in zicht en het klimmen bleek mij niet zo te liggen. Ik ben op een van de eerste serieuze klimmetjes zelfs afgestapt omdat ik veel te hard naar boven wilde rijden. Daarna steeds op het kleinste verzet aan de klimmen begonnen en dat ging een stuk beter. Marcel had heel gauw door hoe hij naar boven moest rijden en Roy reed ongeveer even hard. Bovenop de klimmetjes werd er steeds even op mij gewacht en dan gingen we met z'n drietjes weer verder. Helaas kreeg ik ook nog te maken met een lekke voorband.Halverwege de rit was er een lunch gepland bij een oude mijn in Blegny in Belgie en daar ontmoetten we de wat snellere collega's.

Na een kleine drie kwartier ging de rit weer verder. Op een gegeven moment kwamen we bij een hele brede afdaling en daar gingen we vol gas naar beneden met zo'n 62 - 63 km/h. Beneden zag ik in een flits een verkeersbord (uitholling overdwars) voorbij schieten, maar helaas was ik te laat om de snelheid er voldoende uit te halen, net als Marcel. Het gevolg was, dat we 500 meter verder alletwee met een lekke achterband stonden. De reservebanden waren hierna op en onderweg kreeg Marcel weer last van een langzaam leeglopende achterband, waardoor hij iedere paar kilometer moest stoppen om er weer wat lucht in te krijgen. De lekke banden kostten behoorlijk veel tijd en dus kwamen we ruim een uur later dan gepland weer aan in Landgraaf. Gauw omgekleed en aan de nasi met sate, die wonderwel nog best aardig van smaak was.

Om zes uur stapten we weer in de auto en rond 20:00 waren we weer in Zoetermeer na een zeer geslaagde dag.

{vimeo}28637878{/vimeo}