Op 25 mei 2018 was weer de start van het traditionele Bikels fietsweekend. Dit jaar zouden we ons kamp opslaan in het plaatsje Bonsbeurn in de buurt van Cochem. We hadden voor 10 personen geboekt in het 'Wielerhotel All-Inn, geleid door Dik van Dalen en de twee zussen Jannie en Rianne Heineke. Zoals gebruikelijk zouden we weer verzamelen ergens halverwege de aanrijroute en voor dit jaar was dat McDonalds in Nettetal, net over de grens bij Venlo. Ed en ik waren deze keer op extra vroeg vertrokken, want andere jaren werden we altijd gebeld waar we bleven terwijl we gewoon ruimschoots op tijd aan zouden komen. Daar aangekomen waren alleen Roy, Wim en Michel aanwezig en van de rest was nog geen spoor te bekennen.
Na een half uurtje toch maar eens de telefoon gepakt en Laurens gebeld. Die zaten heerlijk aan de koffie bij McDonalds ..... helaas een kilometertje of 20 verder langs de snelweg. We spraken af dat ze is een rustig tempo zouden gaan rijden, zodat wij ze vanzelf achterop zouden komen. Inmiddels waren Peter en Ron ook gearriveerd (in de file gestaan) en konden we op weg. Na een tijdje kwamen Laurens, Harry en Frans in beeld en waren we compleet. Zo rond 13:30 uur werden wij allerhartelijkst ontvangen in de Wielerherberg en stond de koffie met gebak al klaar. Gauw de kamerindeling gemaakt en de spullen boven gebracht en toen konden we aan een heerlijke lunch beginnen.
Na de lunch gingen we op pad met Dik als gids. Hij had een mooie route gemaakt van ongeveer 60 km met behoorlijk wat hoogtemeters, eigenlijk een ritje om weer even te wennen. We begonnen met een mooie afdaling van een kilometer of 5 door het bos en daar ging gelijk het gas er alweer op. De bekende snelle afdalers tikten daar de 70 km/h gelijk weer aan. Sommigen moesten echt weer wennen en schoten soms in een bocht rechtdoor, waarna snel en zonder valpartijen de weg weer vervolgd werd. Hierna was het heuveltje op/heuveltje af en gestaag werden er meer hoogtemeters op de GPS vastgelegd. Op het laatst moest er nog een heuvel beklommen worden, want ons onderkomen lag toch vrij hoog. Deze klim hadden we een paar uur van tevoren ook al met de auto gereden en toen vond ik hem al pittig. En nu moesten we met de fiets omhoog .....!!! Bij een aantal was het beste er al af en dan is het lekker dat er ook een E-MTB in het peloton meerijdt die zo af en toe een stukje kan duwen als iemand er helemaal doorheen zit. Uiteindelijk kwam iedereen toch weer veilig boven en konden we aan de hersteldrank beginnen.... het bleef nog lang gezellig onrustig op het terras!
Op dag twee stond een rit gepland van ca. 100 km met ook de nodige hoogtemeters. Iedereen stond klokslag 09:00 uur klaar met zijn fiets en Dik lostte weer het startschot. Een paar hadden de route in hun GPS geladen, altijd makkelijk als je elkaar kwijt raakt. Roy stond ook klaar met zijn nieuwe Scott met schijfremmen en DI2 schakeling. Roy was in de afgelopen jaren nou niet de beste afdaler, maar zijn nieuwe fiets gaf hem dusdanig vertrouwen in het materiaal dat hij gewoon bij de snelste mannen in het wiel afdaalde. Super aankoop dus van hem. En als je dan naar de snelheden in de afdalingen kijkt, dan blijkt dat ook ieder jaar harder te gaan. Vandaag reed ik in een afdaling en keek even snel op mijn teller: ongeveer 75 km/h. En terwijl ik daar naar kijk komt Laurens mij voorbij en Michel haalt op zijn beurt Laurens weer in. Achteraf bleken beiden 80+ gereden te hebben, snelheden die je normaal alleen in de Tour de France of zo hoort. Na een heftige klim was het tijd voor de lunch. Ergens op een top van een berg stond een houten huisje en daar had Jannie een complete lunch uitgestald met allerlei lekkernijen, koffie, limonade en sportdrank om de bidons bij te vullen. Dat laatste was echt wel nodig, want de temperaturen gingen richting 30 graden en als je dan ook nog moet klimmen dan verlies je veel vocht. Na de lunch ging het weer op en af en werd de dag afgesloten met een lange klim van zo'n 5 km naar de herberg. Peter en Frans (en ik, maar dat telt niet) waren het eerste terug en langzaam druppelde de groep weer binnen, op Edward na. Daar hebben we een kwartier op gewacht en ben toen de autosleutels gaan pakken om hem te zoeken. Terwijl ik naar boven liep kwam hij aanfietsen ......! Hij wilde de 100 km vol maken en was nog een blokje om gegaan, zonder iets tegen iemand te zeggen: lekker slim!! Maar goed, we hebben hem verteld wat we er van vonden en toen was het tijd voor het terras. Zo af en toe verdween er iemand naar boven om zich te douchen en om 20:00 uur was het weer etenstijd. Het eten smaakte fantastisch, de wijn was lekker en een gezellige groep, wat wil je nog meer.
Op dag drie ging de rit naar Cochem. We beginnen nu met de afdaling waar we de eerste dag mee geeindigd waren. Toch wel lekker dat je eerst naar beneden gaat, want ik kan me nog een jaar herinneren waar het hotel in een dal lag met maar 1 weg. Dus net op je fiets en dan volgde er een klim van een kilometer of 5: niet fijn. Maar ook deze dag zouden we weer zo'n 1400 hoogtemeters maken, maar het eerste stuk naar Cochem was vrij vlak met naar 1 klim, maar die was gelijk ook een kilometer of 8. Dit was een heftige, maar het uitzicht op de Moezel maakte veel goed. In de afdaling mistten we plotseling Harry en die bleek het afdalen met uitzicht naar beneden niet prettig te vinden. Dus even terug gereden om hem te zoeken, want anders zou hij niet weten welke afslag hij moest nemen.
Op een smal weggetje zagen we een tractor naar beneden komen en die reed pardoes de weg op met veel gebaren vanuit de cabine. Iedereen verklaarde die vent voor gek, maar het blijk dat verkeer wat naar beneden gaat altijd voorrang heeft. Ja, en als je daar niet van op de hoogte bent, dan ben je in staat om die vent uit die tractor te trekken ........ In Cochem vonden we een terrasje en terwijl we daar zaten begon het te regenen. Een fantastische timing, want het was weer droog toen we de koffie op hadden. Dus op naar de lunch, weer in een ander hutje ergens na de zoveelste heftige klim van het weekend. Jannie had weer van alles klaar gezet en terwijl we daar zaten meldden zich twee duitse dames met de vraag of ze mee mochten eten ........ hilarisch!! Ze legden wat geld op tafel en aten een bordje pasta met ons mee, er was genoeg!
Na de lunch zouden we langs de Moezel (dus vrij vlak) terug naar de herberg gaan. Prachtige route en een mooi tempo. Na een kilometer of 30 moesten we afslaan naar de herberg en daar moesten we nog zo'n 5 kilometer klimmen door het bos over een pad wat Peter geselecteerd kon hebben. Die maakte andere jaren altijd de routes en er zat altijd wel een stukje gravelpad of zo in. Maar dit pad leek meer op een mountainbike trail en iedereen kwam boven zonder lekke banden. Moet er wel bij zeggen dat het bos prachtig was. Nog even een stukje afdalen en toen zat het fietsen er op voor het weekend. Uiteraard verzamelden we op het terras voor een biertje en ik moet zeggen dat de Bitburgertjes er aardig inhakten na de zware inspanningen en het gebrek aan slaap. Om een uur of 8 werd het avondmaal opgediend en tijdens het eten werd er unaniem besloten om volgend jaar weer hierheen te gaan, zo goed was het ons bevallen.
Rianne in de keuken verzorgde heerlijke maaltijden en Jannie verzorgde ons perfect tijdens de lunch. En Dik.... ja, wat moet ik daar van zeggen? Een fantastische fietser en leuke kerel die ons mooie plekjes liet zien. Vanaf de eerste kilometers leek het wel of hij al jaren met ons meefietste, dus dat geeft wel aan hoe ongedwongen de sfeer was. Als geheel genomen was dit met afstand het beste weekend van de 6 keer dat we weg geweest zijn.
Maandagochtend was iedereen al vroeg op en vertrokken we direct na het ontbijt weer naar Nederland. Het was weer een fantastisch weekend, nu een keer met prachtige weersomstandigheden. Jammer dat Duncan en Marcel er dit jaar niet bij waren, maar volgend jaar krijgen ze een herkansing. Marco heeft ook al aangegeven dat hij meegaat en Michel gaat zijn schoonzoon ook uitnodigen om mee te gaan. Als alles meezit, dan zijn we volgend jaar met 14 man.
Michel en ondergetekende hebben wat filmpjes gemaakt. Mijn (snelle) laptop is in reparatie, dus dat duurt nog wel even. Geniet vast van de filmpjes van Michel
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.