Bastiaan KaartStel, je wilt graag Milaan – San Remo fietsen. Maar ja, dat is best een eind: 305 kilometer! Die paar heuvels in het midden en op het eind zullen het niet zo problematisch maken. Maar die afstand. Oef! En hoe organiseer je eigenlijk de logistiek? Hoe kom je weer terug in je hotel in Milaan als je ’s avonds in San Remo aankomt? Allemaal vragen die wel te beantwoorden zijn: meedoen aan de officiele toertocht. En kijken hoe het is om meer dan 300 kilometer te fietsen.

Met dat laatste punt in gedachten kwamen we op het idee om het IJsselmeer rond te fietsen. Hoewel onze eerste routeberekening uitkwam op 440 kilometer, kwamen we uiteindelijk met wat aanpassingen uit op 328 kilometer. Best veel... Maar gelukkig is het allemaal plat, dus dat scheelt. Doelstelling was het rondje fietsen en als het even kon met een gemiddelde van 30 km/uur.

Uiteindelijk besloten we om net buiten Nijkerk op te stappen. We parkeerden de auto onder de brug die het Velumemeer oversteekt. Reden: het zou die dag gaan regenen en dan konden we in ieder geval weer droog instappen. Om 6 uur stapten we op. Het was bijzonder benauwd weer en overal hingen enorme wolken van muggen in de lucht. Kwestie van je mond dichthouden, want anders had je genoeg proteinen binnen voor de rest van de dag. Na een uurtje kwamen we aan bij Almere. Daar moesten we even hannessen voordat we de juiste weg weer vonden naar de overkant. Via het plaatsje Muiden – is prachtig – en uitzicht op het Muiderslot reden we uiteindelijk Amsterdam binnen. Dankzij de GPS kwamen we vrij gemakkelijk door de stad heen. Wel een paar keer oversteken en natuurlijk veel stoplichten. Eenmaal uit Amsterdam reden we door de polders van Noord Holland. Een bijzonder mooi landschap tussen allerlei prachtige slootjes. Een haas rende voor ons uit en sprong zelfs de sloot in om aan ons “te ontkomen”. Hoe verder we naar het noorden reden, hoe saaier het werd. Het hoogtepunt van deze troosteloosheid was wel de Afsluitdijk: wat een droevenis. 24 kilometer uitzicht op grijs water en zwart asfalt

Fiets BastiaanMet 165 kilometer op de teller reden we uiteindelijk Friesland binnen. Daar eerst even een stuk appeltaart naar binnengewerk met een halve liter cola. En toen langs de Friese dijken naar het zuid oosten gereden. Via Workum, Lemmer en Emmeloord kwamen we uit in Kampen. Daar was het beste er wel een beetje vanaf. 100 kilometer wind tegen is namelijk ook iets wat je niet regelmatig doet (ik niet tenminste). In Emmeloord moesten we overigens nog schuilen vanwege het onweer dus direct ook maar even een uitsmijter besteld: een stevige bodem voor het vervolg.

 

Ook in Kampen was het even puzzelen met de GPS, maar we waren er bijna. Nog een kilometer of 50. Gelukkig hadden we de wind schuin in de rug en konden we zonder heel veel inspanning de laatste kilometers volmaken. Wel hadden we nog een bijzondere combinatie van pech en geluk: ik kreeg een klapband. De draad van mijn buitenband was over de velg geglipt. Normaal gesproken is het dan over en sluiten. Nu had ik veel geluk omdat dit 5 kilometer voor het einde gebeurde. Die laatste 5 kilometer heb ik dus gelopen terwijl Eric doorfietste naar de auto om mij op te halen. Op zich een beetje balen, maar als je bedenkt dat dit ook op de Afsluitdijk had kunnen gebeuren, valt het allemaal wel weer mee. Uiteindelijk kwamen we dus bij de auto. De afsluiting van een mooie dag. En wie weet het begin van ooit nog eens Milaan - San Remo.

Eric de Wit en Bastiaan van Wieringen

Voor de liefhebbers nog even de cijfers:

  • Totale afstand: 306 km
  • Gemiddelde snelheid: 32,3 km/uur
  • Onderweg gedronken: totaal 8,5 liter (het was ontzettend benauwd).
  • Gegeten: 6 forse energierepen, een stuk appeltaart en een royaalbelegde uitsmijter.

Nog meer details? Of zelf een keer de route rijden? Klik op: Deze link

U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment

Leden login