De Weersvoorspellingen zagen er prima uit voor deze bevrijdingsdag. Alle reden om weer eens een mooi ritje te rijden. Ondergetekende had een mooie route samengesteld, bestaande uit allerlei stukjes die hij (bijna) allemaal al eens met de Toervereniging Zoetermeer '77 had gereden. We zouden een rondje Oostvoorne doen, heen via de Benelux en terug met het pontje bij Rozenburg naar Maassluis. Oostvoorne zult u zich afvragen? Wat heeft dat bordje Brielle dan met dit verhaal te maken? Daarover later meer!!

Het leek er op, dat we met een man of zes zouden rijden, dus dat is altijd wel leuk. Voor het vertrek even een klein stukje op de fiets gereden zonder jas, maar daar was het nog te fris voor, dus toch het jack maar weer aan. Om 08:45 had ik afgesproken met Marcel en daar aangekomen was hij wel op de racefiets, maar had zijn fietskleren niet aan. Hij was gisteren ook naar Oostvoorne geweest, maar dan met de surfplank. Het was een beetje lange dag geweest en eigenlijk kan je dat het thuisfront niet aandoen om dan weer de hele dag te gaan fietsen. Hij ging dus niet mee, wat ik een hele verstandige beslissing vond. Broer Leo had al eerder aangegeven nog niet klaar te zijn voor zo'n lange rit en Joost lag waarschijnlijk nog op een oor.

Er zat dus niets anders op dan alleen naar Peter in Bergschenhoek te rijden. Daar aangekomen stond Johan al te wachten en Peter moets alleen zijn fiets nog pakken. Een paar minuten later waren we onderweg naar de Kandelaarbrug over de Schie. Voor Peter is deze route zeer bekend, wat goed te merken was in de bochten. Bocht uit hadden we gelijk 20 meter achterstand, dus dat was af en toe behoorlijk trappen.

Bij de Benelux tunnel aangekomen was het tijd om de jas uit te trekken en Erik te bellen dat we bij de Benelux waren. Hij had dan de tijd om naar de Spijkenisser brug te rijden en zou dan met ons meerijden rond het Oostvoornse meer. Erik is goed bekend daar in de buurt, dus hij was de gids en we letten verder even niet op de GPS. Als je zo langs het Voedingskanaal rijdt, dan heb je bijna niet in de gaten dat je door/langs het grootste industrieterrein van Nederland rijdt, zo mooi is de natuur daar. Ook ruik je nauwelijks iets van al die raffinaderijen, wat een jaar of 20 geleden toch wel anders was. Hier kan je echt merken dat de milieu eisen behoorlijk aangescherpt zijn.

Afgesproken was om op camping Kruinigergors een koffiestop  te maken, maar helaas was het restaurant nog gesloten. We zijn dus maar doorgereden richting Brielle en hebben heerlijk op het terrasje gezeten bij uitspanning 'de Kogeloven'. Het oude gebouw staat er nog en ook staan er nog wat kanonnen opgesteld.

Het gevolg was, dat we eigenlijk alweer op de route terug waren en niks van het Oostvoornse meer gezien hebben. Niemand vond het een probleem dat de route korter werd, dus dat hebben we zo maar gelaten. Erik zou meerijden tot aan de pont bij Rozenburg en zou vandaar weer huiswaarts naar Spike City gaan. Helaas (of gelukkig) vertrok de pont net toen wij aan kwamen rijden, dus zijn we even op een bankje  gaan zitten.

Er kwam een kerel met een oude MZ motor, bouwjaar 1958, langs en daar maar een praatje mee gemaakt. Het bleek een echte hobbyist en had nog drie van die motoren is zijn schuur staan.

Na de pont gingen we via Midden Delfland terug naar huis. Het was al behoorlijk druk en hier en daar zagen we nog wat bewegwijzering van de Elf Dorpen tocht van TV Stompwijk. Met het windje in de rug hadden we de vaart er goed in. Bij de Oostweg in Zoetermeer sloeg Johan af richting Pijnacker en Peter ging bij Dekker sport richting Bergschenhoek.

Thuisgekomen had ik 119 km op de teller staan na een heerlijke tocht. 

Bedankt gasten voor de gezellige dag.