ODS classic posterDe ODS classic, traditioneel verreden op de laatste zaterdag van augustus, dit jaar dus op 29 augustus. In juni/juli opent de inschrijving en dit werd deze keer verzorgd door Ted Gottenbos samen met Machiel Zeeman. Het meenemen van introducee's was ook dit jaar weer geen probleem en als prettige bijkomstigheid kreeg iedereen een nieuw fietspak met een set handschoenen. Helaas was de maatvoering niet helemaal hetzelfde als eerdere jaren, maar met een beetje ruilen zijn we er wel uitgekomen. Uiteindelijk stonden er zo'n 25 man van DSM-Sinochem aan de start, inclusief introducee's. Van de Bikels groep waren Peter, Roy, Willem V, Duncan, Ed en ondergetekende aanwezig.

De ODS classic: een rit waar ik een soort haat/liefde verhouding mee heb. Waarom zult u zich afvragen? Nou, daar zijn wel wat redenen voor te vinden.

  • Het klimmen gaat me slecht af, maar het afdalen is zo leuk.
  • Alle keren dat ik hem gereden heb, is er wel regen gevallen. Dit jaar voor het eerst geen regen voorspeld!!
  • En het blijft natuurlijk een kolere eind rijden met de auto naar dat Limburg.

Onze starttijd was vastgesteld op 09:17, lekker vroeg. Ruimschoots op tijd stond iedereen klaar aan de start. Bastiaan, tegenwoordig werkzaam in Hoek van Holland, kwam ook nog even langs om oude collega's te begroeten, heel leuk. En toen was het tijd om te vertrekken. In een rustig tempo reden we Valkenburg uit, Peter op kop. We hadden afgesproken dat we de eerste 10 km bij elkaar zouden blijven als warming up. Tot mijn schrik kon ik de warming up geeneens bijhouden, ik begreep er niks van. Na een paar kilometer maar eens gestopt en mijn fiets nagekeken .... ja hoor, de voorrem liep aan omdat het wiel een beetje scheef zat. Ondertussen reed de groep gewoon door en moest ik behoorlijk aan de bak om ze bij te halen. Het was bijna gelukt, totdat ik een stoplicht tegen had waar de groep net weer vertrokken was. Ik heb ze daarna pas weer in Blegny gezien.

En eigenlijk vond ik het geeneens zo erg. Je zit met 1300 man op de weg en je vind altijd wel een groepje waar je bij aan kan haken. Op het vlakke gaat het allemaal best, dan is een stevig tempo goed te volgen. Het klimmen is echter een ander verhaal en dat is nu eenmaal niet mijn favoriete onderdeel van het wielrennen. Maar goed, na een afdaling meldt zich vanzelf weer een nieuw groepje.

Ergens onderweg kwam ik ineens Duncan tegen, we hebben een tijdje samen op gereden en plotseling was ik hem ook weer kwijt. In Blegny had ik mijn fiets al geparkeerd en daar kwam hij aanfietsen. Zou ik dan toch ....? Nee, hij was een keer gestopt bij een ravitaillering. Binnen zat iedereen al gezellig aan de lunch en na 10 minuten gingen de eersten al weer op pad.

Roy, Duncan en ik zouden gezamelijk de terugreis doen, maar bij de eerste beklimming was ik ze alweer kwijt. Dus maar weer dezelfde tactiek gevolgd als op de heenweg en dat ging prima. Duncan kwam ik zo'n 20 km voor het einde weer tegen en we zouden samen weer oprijden. Na een paar kilometer was ik hem weer kwijt. Hij bleek een gat in zijn buitenband te hebben en wonder boven wonder kon hij zo een fietsenwinkel inlopen.

Aangekomen in Valkenburg kon je nog een extra lusje over de Cauberg doen. Ik twijfelde nog even, maar ik had het wel gezien met al dat klimwerk. Ben tenslotte al een paar keer omhoog gereden en hij valt niet mee na 100 km. Dus rechtstreeks naar de finish en daar zaten er al een paar op het terras. Gauw de fiets in de (bewaakte) fietsenstalling en op naar het terras, heerlijk in het zonnetje. Daarna op het gemakkie naar huis en lekker uit wezen eten met Ed, Monique en Astrid.

Het was een prachtige rit, mooi weer. Meer foto's volgen zodra ze op de website van ODS staan.

U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment

Leden login